اجاره‌‌‌بها در منطقه مرفه‌‌‌نشین تهران بر اساس هزینه اجاره ماهانه یک مترمربع آپارتمان ۲.۱ برابر «متوسط شهر» و ۴.۶ برابر «پایین شهر» است. نتایج تحقیقات میدانی از نبض اجاره‌‌‌بها در منطقه یک پایتخت نشان می‌دهد، در حال حاضر رقم شاخص اجاره مسکن که متوسط «اجاره‌‌‌بهای پیشنهادی» آپارتمان در این منطقه را مشخص می‌کند، ۸۶۰هزار تومان در ماه برای یک مترمربع است.
از آنجا که اکثر واحدهای مسکونی منطقه یک مساحت حداقل ۱۵۰ مترمربع دارند، برای محاسبه «اجاره‌‌‌بهای پیشنهادی» در این منطقه فایل‌‌‌هایی با میانگین مساحت ۲۳۰ مترمربع انتخاب شده است تا هزینه مسکن پردرآمدهای ساکن تهران در دهک اول مورد سنجش قرار بگیرد. نتایج بررسی حاکی است، ثروتمندان برای اجاره آپارتمان‌‌‌های بزرگ در منطقه یک تهران ماهانه میانگین ۲۰۶ میلیون تومان پرداخت می‌کنند. این رقم البته متوسط اجاره منطقه یک نیست؛ بلکه متوسط اجاره واحدهای بزرگ‌‌‌مساحت این منطقه است.
با فرض آنکه متوسط مساحت آپارتمان‌‌‌های اجاره‌‌‌ای در منطقه یک حدود ۱۵۰ مترمربع باشد در این صورت هزینه اجاره مسکن در محله‌‌‌های منتخب این منطقه (بر اساس جدول فایل‌‌‌ها) ماهانه نزدیک به ۱۳۰میلیون تومان برآورد می‌شود. طبق آخرین گزارش شهرداری تهران مربوط به جغرافیای جمعیت در ۲۲ منطقه پایتخت، ۵درصد تهرانی‌‌‌ها در منطقه یک ساکن هستند. به این ترتیب هزینه مسکن این گروه جمعیتی در منطقه مرفه‌‌‌نشین تهران در حالت میانگین و بسیار بالا به ترتیب حدود ۱۳۰میلیون و ۲۰۶میلیون تومان برآورد می‌شود. این ارقام البته دقیق نیست چون ارقام اجاره‌‌‌بهای قطعی مناطق تهران و همچنین اجاره‌‌‌بهای قطعی واحدهای لوکس منطقه یک وجود ندارد.
هزینه مسکن ثروتمندان ساکن پایتخت را می‌توان با هزینه اجاره‌‌‌نشینی دهک‌‌‌های پایین درآمدی در مناطق جنوبی شهر مقایسه کرد. در مناطق پایین شهر در حال حاضر «اجاره‌‌‌بهای پیشنهادی» در پایین‌‌‌ترین حالت ماهانه حدود ۱۲میلیون تومان در فایل‌‌‌ها اعلام می‌شود. این رقم مشخص می‌کند، فاصله ۱۷ برابری بین اجاره‌‌‌بهای واحدهای لوکس شمال شهر با آپارتمان‌‌‌های پایین‌‌‌شهر وجود دارد. سال ۹۵ فاصله «حداکثر اجاره‌‌‌بهای قطعی آپارتمان در منطقه یک» و «حداقل اجاره‌‌‌بهای قطعی واحد مسکونی در منطقه ۱۹ به عنوان منطقه‌‌‌ای با کمترین هزینه اجاره مسکن»، ۳۶ برابر بود.
به نظر می‌رسد فاصله هزینه تامین مسکن اجاره‌‌‌ای بین شمال و جنوب شهر در سال‌های اخیر کم شده باشد که این به معنای «سخت‌‌‌تر شدن اجاره‌‌‌نشینی دهک‌‌‌های متوسط و پایین درآمدی» است. کاهش این فاصله ناشی از «به هم خوردن تعادل نسبی در بازار عرضه و تقاضای مسکن» در سال‌های اخیر به خاطر جهش قیمت، رکود معاملات و همچنین رکود ساخت‌‌‌وساز است که از یکسو تقاضای اجاره‌‌‌نشینی را در مناطقی از شهر افزایش داد و از سوی دیگر عرضه را در همان مناطق کاهش داد. ارقام اجاره آپارتمان‌‌‌های منطقه یک تهران تقریبا با متوسط هزینه سالانه خانوارها در ۱۴۰۲ برابری می‌کند. این برابری به نوعی شکاف درآمدی دارا و ندار را نشان می‌دهد.
منبع : دنیای اقتصاد
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰