پاسخ دو سوال فراگیر درباره «فاجعه آبادان»؛ مجوز فروش برج نیمه‌کاره چگونه صادر شد؟
فاجعه «ریزش ساختمان» در آبادان، دو سوال کلیدی و البته فراگیر ایجاد کرده است؛ آیا اخطارهای مهندسی در طول ساخت «متروپل» منجر به عکس‌العمل شهرداری برای توقف کار شد؟ چطور برج نیمه‌کاره به بهره‌برداری رسید؟ بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» از سرمنشأ سقوط «متروپل» نشان می‌دهد رواج «ساخت‌وسازهای مشکل‌دار» و از آن خطرناک‌تر، «فروش ساختمانهای ناقص و نیمه‌کاره» به ماده‌ای از یک قانون تحت عنوان قانون شهرداری‌ها و تبصره‌های مبهم و خنثی از همین ماده برمی‌گردد. ماده ۱۰۰ قانون شهرداری‌ها، به جای اینکه شهرداری‌ها را مکلف به «توقف عملیات ساختمانی در پروژه‌های خلاف» کند و همزمان «مسوولیت حسن اجرای مقررات ایمنی ساختمان را متوجه یک مرجع (به جای چندین نهاد و سازمان) بداند» مسیر سلب مسوولیت را برای اضلاع نظارت‌کننده بر «امنیت بهره‌برداران از ساختمان‌ها» باز گذاشته است. ریزش «متروپل» تاوان این فرآیند است که طی سال‌های اخیر، «نساز و بفروشی» را دامن زد. این قانون، هیچ ممنوعیتی برای «فروش آپارتمان‌های فاقد پایان‌کار از طریق معاملات عادی» لحاظ نکرده و صرفا «انتقال سند» را منوط به «اخذ جواز عدم خلاف و گارانتی مهندس‌ناظر» کرده است. این در حالی است که تقریبا ۱۰۰ درصد ساختمان‌ها، قبل از انتقال سند، از طریق مبایعه‌نامه، فروخته می‌شود.
