دور باطل قیمت‌‌‌گذاری دستوری

حمیدرضا محمدزاده، یک فعال صنعت ساخت‌وساز درخصوص چالش‌‌‌های نهضت ملی مسکن به دنیای ‌اقتصاد گفت: قیمت‌‌‌گذاری دستوری، اصلی‌‌‌ترین چالش روند انبوه‌‌‌سازی مسکن است و این مسئله اکنون در نهضت ملی مسکن و پیش‌‌‌تر از آن در مسکن مهر مسئله‌ساز بوده است.
وی افزود: هیچ توجیه اقتصادی برای قیمت‌‌‌گذاری دستوری برای انبوه‌‌‌سازی ساختمان وجود ندارد، زیرا در واقعیت وقتی قیمت‌ها را بررسی می‌‌‌کنیم، با قیمت‌های دستوری بسیار فاصله دارد. به همین دلیل پیمانکار و انبوه‌‌‌ساز تمایلی به اجرای کار ندارند و این مسئله بزرگترین چالش نهضت ملی مسکن است و تا وقتی که دولت این مسئله را نپذیرد، طرح نهضت ملی مسکن ملی آنگونه که باید پیش نخواهد رفت.
محمدزاده درخصوص تبصره‌‌‌های دولت متذکر شد: متاسفانه برای اجرای طرح نهضت ملی مسکن، مسئولان مربوطه با نگاه سلیقه‌‌‌ای عمل می‌‌‌کنند، در حالی که پیشرفت این طرح نیازمند نگاه تخصصی است.
وی ادامه داد: اگر طرح‌‌‌های قبلی ایراداتی داشته، نباید به طور کامل آن طرح‌‌‌ها را حذف کرد، بلکه باید بازنگری و بررسی شود و ایرادات اصلاح شود تا بتوانیم شاهد پیشرفت در این طرح باشیم.
محمدزاده بیان کرد: برای اجرای طرح نهضت ملی مسکن مسئولان مربوطه اصرار داشتند تا ساختمان‌‌‌های بتنی با اسکلت فلزی ساخته شود، در حالی که دنیا به سمت صنعتی‌‌‌سازی رفته است و این امر موجب شده تا زمان ساخت پروژه‌‌‌ها تا ۵۰‌ درصد کاهش پیدا کند، اما در کشور ما همچنان رویه سنتی‌‌‌سازی در جریان است و سبب هدررفت انرژی و هزینه و طولانی شدن زمان ساخت می‌شود.

مشکل در تامین مصالح ساختمانی
این فعال صنعت ساخت‌‌‌وساز درخصوص وضعیت مصالح ساختمانی افزود: ما در تامین مصالح با مشکلاتی روبه‌‌‌رو هستیم، از جمله افزایش ناگهانی قیمت‌ها که با این شرایط پیچیده اقتصادی که موجب افزایش قیمت نهاده‌‌‌های تولید می‌شود، وضع کردن قیمت دستوری چالش برانگیزتر از همیشه شده است.
وی خاطرنشان کرد: اکنون شرکت‌های بالادستی و فولادی و همچنین کارخانه‌‌‌های تولیدی یارانه دولتی دریافت می‌‌‌کنند، در حالی که محصول نهایی خود را به قیمت جهانی به دست انبوه‌‌‌ساز می‌‌‌رسانند که این مسئله نا‌پایداری را به وجود می‌‌‌آورد.
محمد‌‌‌زاده درخصوص اقدامات دولت برای به سرانجام رساندن طرح نهضت ملی مسکن تصریح کرد: به نظر می‌رسد که دولت هنوز به نتیجه دقیقی برای اقدامات خود نرسیده است و به گمان من به دور باطل افتاده است و همچنان سردرگم است. علت این سخن آن است که دولت تصمیم بر ساخت ۴ میلیون خانه گرفته است، در حالی که آمار‌‌‌ها نشان می‌‌‌دهد، در طی ۲ سال گذشته تنها ۲۵۰‌ هزار مسکن ساخته است.
وی تاکید کرد: دولت برای یک بار هم که شده، باید برنامه‌‌‌ریزی دقیقی انجام دهد و چالش‌‌‌های مسکن را به طور واقعی مورد بررسی قرار دهد و صرفا برای آمارسازی اقدام نکند. نکته مهم‌تر اینکه تصمیماتی را که در دولت‌‌‌های پیشین گرفته شده است، دولت‌‌‌های بعدی نباید به طور کامل منحل کنند و می‌توانند با اصلاحات طرح‌‌‌های قبلی، در پیشرفت بیشتر کشور نقش موثری ایفا کنند.

نگاه جامعی به انبوه‌‌‌سازی مسکن نداریم
همچنین هوشنگ فروغمند اعرابی، فعال صنعت ساخت‌وساز درخصوص راهکار انبوه‌‌‌سازی مسکن متذکر شد: یکی از راه‌‌‌های انبوه‌‌‌سازی مسکن، صنعتی‌‌‌سازی است، زیرا صنعتی‌‌‌سازی از نظر سرعت تولید و کیفیت ما را به سطح بالاتری می‌‌‌برد و البته شرایط خاص خودش را هم دارد، ازجمله نظارت دقیق که اکنون در جامعه این ساختار نظارتی دقیق وجود ندارد. وی افزود: پیش‌‌‌ساخته‌‌‌سازی یکی از محورهای صنعتی‌‌‌سازی است و متاسفانه ما در این مسئله نظارت دقیقی و علمی‌‌‌ نداریم و نه تنها نگاه نظارتی نداریم، بلکه فکر نظارتی هم نداریم. این امر نشان می‌‌‌دهد که اول باید نظام فکری خود را تقویت کنیم و بعد نظام اجرایی بر مبنای فکر را سوار کنیم.
اعرابی تاکید کرد: مهم‌ترین چالش ما در طرح‌‌‌های مسکن‌‌‌سازی دولتی این است که ما نگاه جامعی به مسائل نداریم و تنها نگاه آماری و سیاسی داریم و این موجب پسرفت ما شده است، در حالی که اگر نگاه جامعی به مسئله انبوه‌‌‌سازی مسکن داشتیم، متوجه اهمیت مسئله صنعتی‌‌‌سازی می‌‌‌شدیم و این امر را یک مسئله تخصصی قلمداد می‌‌‌کردیم.
وی ادامه داد: در کنار صنعتی‌سازی مسکن ما باید به مسائل مالی و کیفیت انسانی آن هم توجه کنیم تا بتوانیم با توجه به نیاز شهری، انبوه‌‌‌سازی کنیم. یکی از اتفاقات خوبی که امروز افتاده، کنسرسیوم‌‌‌های فناور و دانش‌بنیان صنعتی‌‌‌سازی است.