فروش زمین‌های طلایی در تهران با قیمتی نازل

در شرایطی که کشور ایران با بحران مسکن مواجه است و هزاران خانواده نیازمند چشم‌انتظار سیاست‌های حمایتی دولت برای دسترسی به سرپناهی امن و ارزان‌قیمت هستند، شواهد و اسنادی از فروش زمین‌های ارزشمند و استراتژیک در تهران با قیمتی بسیار پایین توسط بنیاد مستضعفان منتشر شده است.
این مساله نه تنها بر مشکلات مسکن در کشور دامن می‌زند، بلکه موجب شده که مردم و کارشناسان از خود بپرسند: آیا این املاک بخشی از بیت‌المال نیستند و آیا نباید در راستای تحقق منافع عمومی و حمایت از مستضعفان مورد استفاده قرار گیرند؟
یکی از این زمین‌ها، ملکی به مساحت ۵۰۰۰ مترمربع در محدوده جاده مخصوص، واقع در تهرانسر، با فاصله‌ای کمتر از ۲ کیلومتر از شهرک اکباتان است. این ملک که در پهنه تجاری و اداری طبق طرح تفصیلی تهران قرار دارد، به قیمت متری ۲۱ میلیون تومان توسط بنیاد مستضعفان به فروش رسیده است. قیمتی که با توجه به موقعیت جغرافیایی و ارزش واقعی این زمین، بسیاری را در بهت و حیرت فرو برده است. آیا در تهران، جایی سراغ دارید که قیمت زمین به چنین مبلغ ناچیزی برسد؟
این سوال مهم را باید از مسئولان بنیاد مستضعفان پرسید: آیا آنها در جریان این واگذاری بودند و یا به سادگی از کنار این معامله عبور کرده‌اند؟ اگر این زمین‌ها که بخشی از اموال عمومی و بیت‌المال محسوب می‌شوند، به چنین قیمتی فروخته شده‌اند، پس وظیفه بنیاد مستضعفان در قبال مستضعفان و افراد بی‌بضاعت چه می‌شود؟ آیا بهتر نبود که این املاک برای احداث مسکن اجتماعی و پروژه‌های حمایتی در نظر گرفته شود تا به یاری خانواده‌های نیازمند بیاید؟ در حالی که در دولت سیزدهم به ریاست شهید جمهور، بر ساخت مسکن برای اقشار کم‌درآمد و بی‌بضاعت تأکید می‌شد و مسئولان عالی‌رتبه مانند رئیس جمهور جدید جناب آقای پزشکیان نیز این امر را اولویت ملی دانسته‌اند، اینگونه واگذاری‌های غیرشفاف و غیرمنصفانه توسط نهادی که اساساً برای حمایت از مستضعفان تأسیس شده، نه تنها نقض غرض است بلکه نوعی خیانت به اعتماد مردم و منابع ملی به شمار می‌رود.
مساله فروش زمین‌های ارزشمند در تهران با قیمتی نازل، تنها به این ملک ختم نمی‌شود و شایعاتی نیز در خصوص دیگر واگذاری‌ها و معاملات مشابه وجود دارد که می‌بایست به دقت مورد بررسی و پیگیری قرار گیرند. در حالی که میلیون‌ها نفر در سراسر کشور از وضعیت معیشتی نامطلوب رنج می‌برند و نیازمند حمایت‌های فوری هستند، چنین حیف و میل‌هایی از منابع عمومی نه تنها قابل قبول نیست بلکه ضربه‌ای شدید به اعتماد عمومی و تلاش‌های ملی برای بهبود شرایط زندگی مردم است.
اگرچه جزئیات دقیق این معاملات هنوز به طور کامل روشن نشده است، اما شفاف‌سازی و پاسخگویی مسئولان مربوطه در بنیاد مستضعفان و دیگر نهادهای ذی‌ربط، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. آیا وقت آن نرسیده که این املاک به جای آنکه به ثمن بخس به فروش برسند، برای تحقق وعده‌های دولت و ساخت مسکن برای نیازمندان اختصاص یابند؟ این سوالی است که همگان از مسئولان انتظار پاسخگویی دارند.