
در کشور ما هزینههایی که صرف طرحهای ساختوساز مسکن میشود کم نیستند. همهساله بخش خصوصی و بخش دولتی هزاران میلیارد تومان پول برای بهبود و توسعه مسکن و شهرسازی هزینه میکنند. با وجود این گزارشها نشان میدهند که تعداد قابلتوجهی از شهروندان حتی اقشار طبقه متوسط، مسکن مناسب، مدرن، باکیفیت و قابل استطاعت ندارند. از میان تجربههای توسعه مسکونی انبوه در کشور، پروژه ساخت شهرک اکباتان که شرکتی خصوصی به نام شرکت نوسازی و عمران تهران در دهه ۵۰ آن را اجرا کرد در میان مدیران، کارشناسان و حتی مردم عادی از شهرت و اعتبار برخوردار است و همواره از آن به عنوان یک نمونه موفق از اقدامات بخش خصوصی در طراحی، اجرا و ساخت شهرک مسکونی مدرن یاد میشود.
معاون شهردار تهران مطرح کرد

حمیدرضا صارمی ، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران از افزایش چشمگیر تعداد پروانههای ساختمانی در تهران خبر داد و گفت: تعداد پروانههای صادر شده از حدود ۶ هزار مورد در سال ۱۴۰۰ به بیش از ۱۰ هزار مورد در دو سال اخیر رسیده است، که نشاندهنده رشد ۱۰۰ تا ۱۵۰ درصدی نوسازی در شهر تهران است.

گئورک ماویرکس، شخصیت برجسته اتحادیههای کارگری بینالمللی، طی سفرش به ایران از اتحادیه اسکان بازدید کرد. او این اتحادیه را نمونهای ارزشمند برای بهبود زندگی کارگران معرفی کرد و بر اهمیت ابتکارات مشابه در کاهش هزینههای زندگی و افزایش رضایتمندی تأکید کرد. این بازدید فرصتی برای تقویت همکاریهای بینالمللی بود و ماویرکس از تلاشهای اتحادیه اسکان تقدیر نمود و آن را الگویی موفق برای سایر کشورها دانست.
بازیگران در دام انتخابهای نامطلوب؛

بازار مسکن ایران به عنوان یکی از ارکان حیاتی اقتصاد ملی، طی چهار دهه اخیر در چرخه معیوبی از ناکارآمدیهای ساختاری گرفتار شده است. این بحران چندبعدی که هم ابعاد اقتصادی و هم اجتماعی-سیاسی دارد، محصول تعاملات پیچیده نهادهای فعال در این عرصه است که با استفاده از چارچوب نظریه بازی میتوان به تحلیل عمیقتری از آن دست یافت. در این میان، چهار بازیگر اصلی شامل دولت به عنوان سیاستگذار و تنظیمگر کلان، تولیدکنندگان مسکن متشکل از سازندگان حرفهای و سرمایهگذاران بخش خصوصی، خانوارها به عنوان مصرفکنندگان نهایی و متقاضیان واقعی مسکن، و نظام مالی شامل بانکها، موسسات اعتباری و بازار سرمایه، هر یک با انگیزهها و محدودیتهای خاص خود در حال شکلدهی به این بازار هستند.